Wake on LAN – czyli zdalne włączanie komputerów

Wake on LAN (WOL) jest standardem sieci Ethernet pozwalającym zdalnie włączyć komputer za pomocą wiadomości sieciowej — pakietu danych. Technologia ta została wprowadzona dość dawno, mianowicie w 1997 roku przez firmy Intel i IBM. Istnieje także standard Wake on Wireless LAN (WoWLAN) umozliwiająca wybudzeni komputera podłączonego poprzez siec Wi-Fi.

Zasada działania

Sieci Ethernet, włączając w to sieci firmowe i domowe, sieci bezprzewodowe (np. tworzone przez powszechne w naszym kraju routery Wi-Fi umożliwiające nam bezprzewodowe korzystanie z internetu) oraz sam internet, bazują na pakietach danych przesyłanych pomiędzy komputerami.
Wake-on-LAN („WOL”) jest realizowana za pomocą specjalnie zaprojektowanego pakietu nazywanego pakietem magicznym (z ang. magic packet), który jest wysyłany do komputera który ma zostać włączony.
Pakiet magiczny zawiera adres MAC docelowego komputera, który jest numerem wbudowanym w każdą karte interface’u sieciowego (NIC – z ang. Network Interface Card) oraz inne urządzenia ethernet’owe i komputery, aby można je było jednoznacznie rozpoznać i zaadresować w sieci.
Wyłączony komputer wyposażony w funkcje „Wake-on-LAN” zawiera kartę sieciową (często wbudowaną w płytę główną) pracującą w trybie niskiego poboru mocy i nasłuchującą przychodzących pakietów.
Jeśli odbierze ona pakiet magiczny skierowany na jej adres MAC, to wysyła do płyty głównej lub zasilacza sygnał do zainicjowania wybudzenia systemu, w ten sam sposób jak po naciśnięcia przycisku zasilania na obudowie komputera.
Pakiet magiczny jest wysyłany na warstwie łącza danych (warstwa 2 modelu OSI) na adres rozgłoszeniowy, a wiec do wszystkich podłączonych urządzeń w danej sieci, i aby go przekazać do komputera w tej samej sieci adres IP (warstwa 3 modelu OSI ) nie jest potrzebny.

Występuje błędne przekonanie, że ponieważ funkcja Wake-on-LAN jest oparta o adres rozgłoszeniowy może być używana tylko w aktualnej podsieci. Wake on LAN może działać w różnych sieciach, w tym poprzez Internet jednak wymaga to odpowiedniej konfiguracji sprzętu sieciowego – routerów.

Pakiet Magiczny (z ang. Magic Packet)

Pakiet Magiczny jest klatką o rozmiarze 102 bajtów wysyłaną na adres rozgłoszeniowy (FF:FF:FF:FF:FF:FF), i wypełnioną 16 powturzeniami 48-bitowego adresu MAC komputera który ma się włączyć.

Ponieważ pakiet magiczny jest skanowany tylko w poszukiwaniu powyższego łańcucha, i nie jest analizowany przez pełny stos protokołów, więc może być wysłany jako dowolny protokół warstwy sieciowej i transportowej. Z reguły jest wysyłany jako datagram UDP na port 7 lub 9 lub bezpośrednio przez sieć Ethernet jako EtherType 0x0842.

Wymagania sprzętowe

Opcja ta musi być wspierana przez płytę główną i kartę sieciową. Jest realizowana przez firmware dzięki czemu jest niezależna od systemu operacyjnego. Jednak systemy operacyjne mogą kontrolować zachowanie Wake-on-LAN za pomocą sterowników NIC. Często będzie wymagane włączenie jej w BIOSie – może ona być określona jako WOL lub PME (Power Management Events, which include WOL). Laptopy z procesorami Intel Centrino lub nowszymi (i wsparciem w BIOSie) umożliwiają wybudzenie komputera za pośrednictwem bezprzewodowego Wake on Wireless LAN (WoWLAN). W założeniach technologia ta powinna pozwalać na włączenie wyłączonego komputera, jednak w przypadku niektórych płyt głównych umożliwia jedynie wybudzenie komputera ze stanu uśpienia lub hibernacji. W przypadku komputerów przenośnych (Laptopów itp.) często działa ona tylko jeśli komputer jest podłączony do zasilania sieciowego.

Software

Programy do budzenia komputera poprzez wysłanie do niego Pakietu Magicznego są dostępne na większości systemów operacyjnych w tym Linux(np. wol, pythonowy awake oraz ethtool), BSD, MAC OS i Windows. Funkcjonalność tą oferują także niektóre routery.

Dodaj komentarz